Kliknij tutaj --> ♠️ zapalenie dziąseł u psa zdjęcia

Zapalenie dziąseł u psa – diagnostyka Diagnozę stawia się na podstawie badania klinicznego pacjenta w gabinecie weterynaryjnym, które – należy podkreślić – nigdy nie jest kompletne. Najczęściej polega na wstępnych oględzinach otwartej jamy ustnej czworonoga, a nie na dokładnym badaniu stomatologicznym. Leczenie ostrego zapalenia dziąseł. Podstawą leczenia zapalenia dziąseł powinna być poprawa higieny jamy ustnej. Przy stwierdzonym stanie zapalnym zalecane jest stosowanie past, które skutecznie usuwają płytkę nazębną i działają regenerująco na podrażnione dziąsła. Dodatkowo należy czyścić przestrzenie międzyzębowe nicią Jakub Kaczmarek. 15 czerwca, 2022. Podcinanie dziąseł warto wykonać, gdy podczas uśmiechania się wyraźnie widać ich nadmiar nachodzący na zęby. Jest to zabieg inwazyjny natury estetycznej, polegający na usunięciu nadmiernej tkanki przyzębia. Sprawdź, jak przebiega! Piękny uśmiech to nie tylko zdrowe, proste i białe zęby. Należy regularnie badać dziąsła i usta psa pod kątem oznak choroby dziąseł. Najbardziej oczywistym objawem jest nieświeży oddech, ale uważaj na zaczerwienione, krwawiące lub opuchnięte dziąsła, żółto-brązowy kamień nazębny lub nagromadzoną płytkę nazębną oraz ślinotok. Jak wygląda choroba dziąseł u psów? Niektóre wczesne objawy choroby dziąseł […] Infekcje dziąseł, złamane zęby, choroby przyzębia i inne urazy jamy ustnej mogą powodować obrzęk pyska psa. Inne częste objawy kliniczne w tych przypadkach to nieświeży oddech, ból, brak łaknienia czy krwawienie z dziąseł. Ukąszenie owada. Użądlenia niektórych owadów, takich jak pszczoły, mogą powodować zapalenie pyska. Rencontrer Des Gens Pour Partir En Voyage. Zapalenie dziąseł co to jest?Zapalenie dziąsła to powszechnie występująca dolegliwość stomatologiczna związana z chorobami przyzębia. Występuje, gdy płytka nazębna, czyli naturalny lepki biofilm, nadmiernie gromadzi się na nazębna wytwarza toksyny, które podrażniają dziąsła. W efekcie czego dochodzi do procesu zapalnego tkanki okołozębowej spowodowanym infekcją bakteryjną. Zapalenie dziąseł jest pierwszą oznaką problemów zdrowotnych jamy ustnej. Może wystąpić u każdego, bez względu na wiek. Jednak w gabinetach dentystycznych coraz częściej diagnozuje się zapalenie dziąseł u dzieci, które zwykle unikają mycia szczęście tę dolegliwość można łatwo wyleczyć, a przy zachowaniu odpowiedniej higieny jamy ustnej problem rzadko dziąseł objawyPierwszym objawem zapalenia dziąseł wcale nie jest ból dziąseł, tylko ich zaczerwienienie. Stają się one wrażliwe na dotyk i pojawia się na nich lekki obrzęk. Następnie dochodzi do krwawienia podczas mycia zębów – to właśnie wtedy najczęściej zauważamy, że dzieje się coś dochodzi recesji dziąseł, czyli odsuwania się brzegu dziąsła od korony zęba. Wówczas zęby wydają się wydłużone i stają się początkowych fazach zapalenia dziąseł bardzo rzadko odczuwa się ból dziąsła, przez co pacjenci lekceważą pierwsze objawy. Wraz z rozwojem choroby, prędzej czy później pojawi się dokuczliwy ból leczony stan zapalny z czasem rozwinie się w zapalenia przyzębia, które jest drugą, po próchnicy, najczęstszą przyczyną przedwczesnej utraty zębów. Dlatego nie należy lekceważyć pierwszych objawów związanych z zapaleniem powstaje zapalenie dziąseł?Główną przyczyną zapalenia dziąseł jest nieprawidłowa higiena jamy ustnej. W wyniku tego płytka zębowa odkłada się na zębach, a jej nadmiar powoduje między innymi zapalenie odpowiednio zadbać o higienę jamy ustnej należy codziennie, dokładnie szczotkować zęby, używać nici dentystycznej oraz płynów do płukania ust. Jednak nawet osoby, wykonujące te czynności regularnie, są narażone na tę przyczynami zapalenia dziąseł mogą być:dieta uboga w witaminy (zwłaszcza C i z grupy B) oraz minerałyzaburzenia hormonalne, w okresie pokwitania, ciąży oraz menopauzy dziąsła są bardziej wrażliwe co zwiększa ryzyko stanu zapalnegochoroby alergiczne i ogólnoustrojowe, np. cukrzycaprzyjmowanie niektórych leków (doustne środki antykoncepcyjne, przeciwpadaczkowe, nefrologiczne, sterydy)mechaniczne urazy wynikające ze źle dopasowanej protezy lub aparatu ortodontycznego albo zbyt silnego szczotkowania zębówpalenie papierosówgenetyczne predyspozycjeZapalenie dziąseł jak leczyć?Najlepszym sposobem na wyleczenie zapalenia dziąseł jest usunięcie nadmiaru płytki nazębnej. Należy wówczas zdecydowanie bardziej zadbać o higienę jamy ustnej. Dokładniej czyścić zęby szczoteczką i regularnie je nitkować oraz używać dobrego płynu do płukania ust. Można także zmienić pastę na taką, która zadba o kondycję nie tylko zębów, ale też najskuteczniejszą metodą usunięcia płytki nazębnej jest profesjonalne oczyszczanie zębów u dentysty. Podczas wizyty lekarz nie tylko pozbędzie się płytki, ale oceni stan zębów i wprowadzi odpowiednie leczenie, jeśli zapalenie dziąseł okaże się zaawansowane. Przy ostrym zapaleniu, dentysta może przepisać pacjentowi stomatolog stwierdzi, że zapalenie dziąseł nie wynika z nadmiaru płytki nazębnej warto przyjmować wówczas leki wzmacniające na zapalenie dziąseł?Z zapaleniem dziąseł można walczyć także domowymi sposobami:płukanki z szałwii/rumiankugoździki, można je żuć lub nacierać dziąsła olejkiem goździkowymnacieranie dziąseł aloesempłukanie jamy ustnej mieszaniną wody utlenionej z wodąZapalenie dziąseł w ciażyKobiety ciężarne, u których pojawiły się objawy zapalenia dziąseł, nie powinny unikać wizyty u dentysty. Leczenie zębów i chorób przyzębia nie zagraża dziecku. Natomiast nieleczone zapalenie dziąseł w ciąży, jest większym zagrożeniem dla rozwoju płodu niż zabiegi stomatologiczne. Bakterie, które powodują choroby przyzębia, przedostają się do krwiobiegu i mogą zaatakować wiele narządów wewnętrznych oraz organizm rozwijającego się ILC i in. Primary prevention of periodontitis: managing gingivitis. J Clin Periodontol 2015; 42: 71–76Li Y. i in. Prevalence and severity of gingivitis in American adults. American Journal of Dentistry, 2010; 23, P. i in. Gingivitis, Psychological Factors and Quality of Life in Children. Oral health & preventive dentistry. 2014 Wiedza kiedy udać się z psem do weterynarza, a kiedy nie ma takiej potrzeby, nie jest taka oczywista, zwłaszcza jeżeli chodzi o zdrowie jego zębów. Większość osób nie chce iść do weterynarza za każdym razem, gdy mają drobne pytanie, lecz również zupełny brak wizyt może oznaczać, że problemy z zębami psa pozostaną niezauważone. Kontynuuj lekturę, aby poznać niektóre znaki ostrzegawcze w zakresie zdrowia zębów psa, na które należy uważać. Krwawiące dziąsła Jeżeli zauważysz, że dziąsła twojego psa krwawią, to zalecamy jak najszybszą wizytę u weterynarza. Jeżeli występuje nieznaczne krwawienie obejmujące rozległy obszar dziąseł, może to być oznaką choroby takiej jak zapalenie dziąseł u psa lub choroba przyzębia. Obydwie choroby mogą powodować dyskomfort i prowadzić do problemów takich jak utrata masy ciała. Jeżeli dziąsła psa mocno krwawią, to prawdopodobnie znak, że je sobie zranił, a nie symptom choroby zębów. Psy mogą zranić sobie dziąsła różnymi przedmiotami, zwłaszcza podczas spaceru. Przedmioty, na które należy uważać podczas spaceru, obejmują: Ostre lub rozszczepione patyki Rozbite lub pęknięte szkło Plastikowe odpady Fragmenty skały i kamienie Zużyte plastikowe opakowania żywności Oraz inne Jeżeli zauważysz, że dziąsła twojego psa krwawią obficie, to zalecamy jak najszybszą wizytę u weterynarza. W gabinecie weterynarz będzie w stanie zatrzymać krwawienie oraz przyspieszyć gojenie się rany. Utrata zębów Utrata zębów może występować bardzo powszechnie u starszych psów. To dlatego, że wraz z upływem czasu gromadzi się kamień nazębny, ostatecznie powodując wypadanie zębów. Ponieważ jest to problem dotyczący głównie starszych psów, nie powinien często występować u młodszych czworonogów. Jeżeli masz młodego psa i zauważasz, że jego zęby wypadają, może to być oznaka czegoś innego. Jeżeli zauważysz, że twojemu psu ułamał się ząb, a nie wypadł, to być może zjadł lub gryzł coś twardego, na przykład kamyk. W takim przypadku pozostała część zęba może nadal tkwić w jamie ustnej psa. To może prowadzić do poważniejszych problemów, gdyż ząb może wbić się głębiej w dziąsło; może również zranić inne części jamy ustnej. Ułamany ząb może również prowadzić do powstania ropnia przy korzeniu zęba. Ropień wokół korzenia zęba tworzy się, gdy bakterie znajdą się w okolicy kanału korzeniowego zęba, zwykle z powodu ułamanego lub ukruszonego zęba. Nieświeży oddech u psów Nieświeży oddech u psów to powszechny problem, z którym mierzy się większość właścicieli psów prędzej czy później. Jeżeli pies ma nieświeży oddech, to niekoniecznie znaczy, że ma problem z zębami. Jeżeli to jednak łączy się z którymś z powyższych schorzeń, może być oznaką poważniejszego problemu. Blade dziąsła u psów Psie dziąsła powinny zazwyczaj mieć kolor różowy. Jeżeli nie są różowe, to może oznaczać chorobę zębów. Blade dziąsła u psów z reguły pojawiają się, gdy pies traci krew lub ma problem z wytwarzaniem czerwonych krwinek. Jednym z powodów utraty krwi przez psa może być poważne zarobaczenie. Mogą to być pasożyty zewnętrzne lub wewnętrzne. Pasożyty takie jak kleszcze i pchły przeżywają wysysając krew żywiciela. Jeżeli twój zwierzak jest silnie zarażony pchłami, to mogą pojawić się blade dziąsła. Blade dziąsła u psów mogą być również wywoływane przez choroby nerek. Choroby nerek wstrzymują produkcję hormonu, który pomaga w wytwarzaniu czerwonych krwinek. W rezultacie powstaje mniej czerwonych krwinek, co z kolei sprawia, że pies ma blade dziąsła. Krwawienie wewnętrzne lub zewnętrzne to kolejna przyczyna bladych dziąseł u psów. Bardzo łatwo zauważyć, czy twój pies obficie krwawi na zewnątrz, lecz krwawienie wewnętrzne może nie być tak proste do spostrzeżenia. Płytki oddech i szybkie bicie serca to oznaki, że u psa może występować krwotok wewnętrzny. Jeżeli u twojego psa wystąpią blade dziąsła, zalecamy natychmiastowy kontakt z weterynarzem, zwłaszcza gdy zauważysz oznaki krwawienia wewnętrznego takie jak szybka akcja serca lub spłycony oddech. Jeżeli szukasz dalszych porad na temat zdrowia zębów, odwiedź naszą stronę z poradami dentystycznymi. Pamiętaj, że jeden przysmak dentystyczny DentaLife dziennie to doskonały sposób, aby uniknąć problemów z zębami i zadbać o czyste zęby psa. Brzydki zapach z jamy ustnej? Niepokojące naloty na zębach? To może być zapalenie dziąseł u psa. Koniecznie obejrzyj jego jamę ustną, regularnie kontroluj uzębienie u lekarza weterynarii, a także dbaj o codzienną higienę. Konsekwencje paradontozy mogą być naprawdę groźne dla zdrowia i dalszego funkcjonowania Twojego czworonożnego przyjaciela. Zobacz, czym dokładnie charakteryzują się chore dziąsła u psa, jakie są objawy oraz jak je leczyć. Spis treści: Czym jest zapalenie dziąseł u psa? Czerwone dziąsła u psa - czy to jedyne objawy Chore zęby u psa - czy Twoje zwierzę jest na to narażone? Leczenie chorych dziąseł u psa Lepiej zapobiegać niż leczyć, czyli jak dbać o zęby psa? Czym jest zapalenie dziąseł u psa? Stan zapalny dziąseł u psa jest efektem nagromadzenia się płytki bakteryjnej na powierzchni zębów. Jak dochodzi do choroby dziąseł u psa? Na samym początku pojawia się niegroźny, lekko żółty nalot, który świadczy o resztkach pokarmów oraz bakteriach. Nie jest to jeszcze zapalenie dziąseł u psa, ale może rozpocząć kolejne kłopoty. Nalot samoistnie może także zniknąć, np. pod wpływem twardej i szorstkiej karmy, w mechaniczny sposób, a także w wyniku regularnego szczotkowania zębów. W kolejnej fazie, kiedy niebezpieczne bakterie beztlenowe się namnażają, a osadu przybywa, pojawia się także kamień nazębny. Pod wpływem działania śliny, dochodzi do tzw. zwapnienia płytki nazębnej. Nalot z delikatnego żółtego zamienia się na bardziej intensywny, żółto-brązowy odcień o szorstkiej powierzchni, co świadczy o pojawieniu się kamienia nazębnego w wyniku dalej gromadzącej się płytki. To prowadzi do kluczowego stanu zapalnego dziąseł. Choroba może przeistoczyć się w bardziej nieprzyjemne zapalenie przyzębia. Groźne dla psa są ubytki szkliwa, a nawet uszkodzenie więzadeł okołozębowych i kości w okolicach korzeni zębów. Tego typu problemy mogą prowadzić do utraty jednego, a nawet kilku zębów. Nieleczone, chore dziąsła u psa mogą skutkować nawet złamaniem żuchwy, a bakterie z jamy ustnej mogą zaatakować także inne narządy, np. nerki czy wątrobę. Czerwone dziąsła u psa - czy to jedyne objawy? Paradontoza u psa objawia się początkowo nieprzyjemnym zapachem z pyszczka, a także wspomnianym wcześniej nalotem w odcieniu żółci lub brązu. Może on pojawić się na zębach, a także przy linii dziąseł. Niepokojące jest także nadmierne ślinienie się. Kiedy zauważysz mocno czerwone dziąsła u psa, może to świadczyć o rozwoju stanu zapalnego. Jednym z objawów jest także niechęć do jedzenia i ogólny spadek energii. Twój czworonożny przyjaciel może mieć też problem z gryzieniem ze względu na nieprzyjemne dolegliwości w jamie ustnej. Krwawiące dziąsła u psa, ruchome zęby, pojawiająca się ropa czy uwypuklenie gałki ocznej to już również objawy paradontozy u psa. Koniecznie powinieneś zgłosić się do lekarza weterynarii, aby rozpocząć leczenie. Chore zęby u psa - czy Twoje zwierzę jest na to narażone? Warto zaznaczyć, że na zapalenie dziąseł u psa najczęściej chorują zwierzęcia w 2. oraz 3. roku życia. Większe predyspozycje do tego typu schorzeń mają rasy miniaturowe, ze względu na ich specyficzny rodzaj zgryzu oraz budowę czaszki. Małe psy takie jak yorkshire teriery, jamniki, chihuahua czy szpice małe nie mają tak dobrze rozwiniętego mechanizmu samooczyszczenia uzębienia jak psy większych ras. Zaczerwienione dziąsła u psa mogą pojawić się również częściej u tych zwierząt, które mają tendencję do gryzienia różnych przedmiotów, np. podczas spaceru. Na nich mogą gromadzić się właśnie bakterie, które atakują dziąsła u psa. Nie da się ukryć, że na pojawienie się poważnych problemów uzębienia u psa, mają także inne współistniejące choroby, w tym np. cukrzyca. Nieodpowiednia higiena jamy ustnej czy brak regularnej kontroli mogą przełożyć się na poważne kłopoty. Chore dziąsła u psa niestety zdarzają się bardzo często. Mogą zacząć się w 2. roku życia psa i występują nawet u 80% zwierząt. Leczenie chorych dziąseł u psa Jak leczone jest zapalenie dziąseł u psa? Wszystko zależy od etapu schorzenia, dlatego jak tylko zauważysz jakiekolwiek niepokojące dolegliwości, udaj się do lekarza weterynarii. Konieczne będzie dokładne czyszczenie zębów z kamienia nazębnego, a jeśli wymaga tego sytuacja, podanie antybiotyków oraz leków przeciwzapalnych. W zaawansowanej fazie lekarz weterynarii może także przeprowadzić usunięcie kamienia nazębnego za pomocą urządzenia ultradźwiękowego. Jeśli to konieczne, trzeba usunąć także zepsute i ruchome uzębienie. Jeśli wystąpi ból zęba u psa, podaje się leki przeciwbólowe. Choroby pyska u psa to dobry moment, by zastanowić się nad tym, co podajesz swojemu pupilowi do jedzenia. Sucha karma posiada niezbędne składniki, które ograniczają pojawianie się kamienia nazębnego. Zbilansowana dieta to także podstawa dobrego samopoczucia i zdrowia Twojego czworonożnego przyjaciela. Zadbaj o to, aby dostarczyć wszelkich składników odżywczych, w tym także witamin oraz minerałów. Lepiej zapobiegać niż leczyć, czyli jak dbać o zęby psa? Aby Twój pies mógł codziennie cieszyć się doskonałym samopoczuciem, konieczna jest dobra profilaktyka chorób zębów. Przede wszystkim, liczy się prawidłowa higiena jamy ustnej. Jeśli będziesz regularnie czyścić zęby psu, a także kontrolować ich stan u lekarza weterynarii przynajmniej raz na pół roku, możesz zapobiec stanom zapalnym dziąseł. Pamiętaj o tym, że czyszczenie powinno odbywać się codziennie, specjalnie przeznaczoną do tego szczoteczką, a także pastą do zębów. Dzięki temu pozbędziesz się głównej przyczyny chorób przyzębia, czyli płytki bakteryjnej. Absolutnie nie stosuj pasty do zębów dedykowanej ludziom. Zawarty w niej fluor jest szkodliwy dla Twojego zwierzęcia. Ogromne znaczenie ma również to, jakie posiłki podajesz swojemu psu. Pełnoporcjowa karma dostarczy Twojemu pupilowi zarówno produktów pochodzenia zwierzęcego, jak i roślinnego, a także witaminy i minerały dla psa niezbędne do jego prawidłowego funkcjonowania. Co więcej, warto podawać przekąski stomatologiczne takie jak Pedigree® DentaStix, które stanowią uzupełnienie codziennej diety. Wpływają one pozytywnie na całe uzębienie psa. Przede wszystkim, czyszczą powierzchnię zębów z bakterii i zmniejszają ryzyko pojawienia się kamienia nazębnego. Niektóre z nich wpływają także na odświeżenie oddechu u Twojego pupila. Zapalenie dziąseł to, tuż obok próchnicy i nadwrażliwości, jeden z największych wrogów naszych zębów. Jakie są przyczyny pojawienia się stanów zapalnych dziąseł? Na czy polega skuteczne leczenie zapalenia dziąseł? I czy można uniknąć problemów wynikających z zapalenia dziąseł? Zapalenie dziąseł objawia się m. in. krwawieniem podczas szczotkowania zębów. Zapalenie dziąseł dotyka wiele osób, niezależnie od wieku. Jeśli zęby myte są niedokładnie, na ich powierzchni zbierają się bakterie, które w połączeniu ze śliną i resztkami jedzenia odkładają się w postaci płytki nazębnej - ta, ulegając mineralizacji, tworzy porowaty kamień przyciągający kolejne warstwy. Kamień wnika pod dziąsła i odpycha je od korzeni. Złogi wciskają się między zęby i pod dziąsła, umożliwiając bakteriom niszczenie konstrukcji, dzięki której zęby mocno się trzymają w szczęce i żuchwie. Ta konstrukcja to: ozębna, cement korzeniowy i kości wyrostka zębodołowego. Bakterie przenoszą się na przyzębie i na kości szczęki i żuchwy, co zagraża stabilności zębów. Zapalenia dziąseł - przyczyny Zapalenia dziąseł to duża grupa chorób. Można je podzielić na te, które wynikają z braku higieny, a więc są efektem tworzenia się płytki nazębnej. Inne są spowodowane schorzeniami całego organizmu lub przyjmowania niektórych leków. Zapalenia rozwijają się także po mechanicznych uszkodzeniach dziąseł, np. twardym jedzeniem, zbyt mocnym szorowaniem zębów. W dwóch ostatnich przypadkach choroba nie rozwinie się, jeśli zęby będą starannie czyszczone, tak by nie dopuścić do powstania osadu i kamienia nazębnego. Zdarza się często, że wygląd dziąseł wskazuje na istnienie chorób ogólnoustrojowych, z których pacjent nie zdawał sobie sprawy. Tak bywa w przypadku cukrzycy, białaczki, anoreksji i bulimii. Ta ostatnia choroba czyni wielkie spustoszenie w śluzówce dziąseł. Częste wymioty oznaczają nadmierną ilość kwasu w ustach, a to prowadzi do wytrawienia błony śluzowej. Powstają głębokie wżery, dziąsła stają się słabe, rozpulchnione i przekrwione. Podobnie mogą działać leki podawane chorym na padaczkę, blokery kanału wapniowego, czyli preparaty stosowane przy zwalczaniu chorób układu krążenia, antybiotyki (cefalosporyny). Również braki witamin – głównie witamin z grupy B i witaminy C - osłabiają dziąsła. Zapalenie dziąseł a wady zgryzu i próchnica W sporze, który od lat wiodą lekarze dentyści wiele miejsca poświęca się związkowi chorób przyzębia z wadami zgryzu. Ortodonci twierdzą, że nie istnieje taki związek, ale przyznają, że krzywe zęby trudniej utrzymać w czystości, bo w zakamarkach łatwo gromadzi się osad i szybciej odkłada się kamień. Wielu stomatologów twierdzi natomiast, że wady zgryzu mogą wpływać na rozwój chorób dziąseł. Osoby, które mają znaczne braki w uzębieniu lub zbyt luźno ustawione zęby mogą cierpieć z powodu częstego podrażniania dziąseł twardym jedzeniem. Takie mechaniczne uszkodzenia nie przekształcają się z reguły w stany zapalne, ale nie można ich lekceważyć. Najlepiej byłoby poprosić o pomoc lekarza, który po obejrzeniu zębów, będzie mógł zdecydować czy należy wstawić implanty, zaproponuje wykonanie nowej protezy lub ściągnięcie zębów odpowiednim aparatem ortodontycznym. Skład śliny może decydować o szybkości, z jaką na zębach odkłada się kamień. Jeśli ślina ma odczyn kwaśny, łatwiej o rozwój próchnicy, ale nie ma kamienia. Kwas rozpuszcza złogi i nie pozwala im odkładać się na zębach. Gdy ślina jest zasadowa, szybciej odkłada się kamień, a wolniej powstają ogniska próchnicowe. Jedynym ratunkiem w takich sytuacjach jest regularne i staranne szczotkowanie zębów. Protezy nie mają wpływu na zapalenia dziąseł Wiele osób uważa, że stany zapalne dziąseł są wywoływane przez protezy i aparaty ortodontyczne. Spór na ten temat trwa także wśród lekarzy. Jednak ostatnie badania dowiodły, że sam fakt noszenia dobrze dobranej protezy lub aparatu nie przyczynia się do rozwoju zapalenia dziąseł. Jednak pod warunkiem, że pacjent właściwie i bardzo starannie czyści nie tylko własne zęby, ale i sztuczne czy aparat. W przypadku noszenia aparatu ortodontycznego lub ruchomej protezy utrzymanie właściwej higieny jamy ustnej jest trudne. Ale i temu można zaradzić korzystając z odpowiedniej szczotki, płynów do płukania ust i nitki dentystycznej. Zapalenie dziąseł - objawy Objawy zapalenia dziąseł są widoczne już po 3-4 tygodniach odkładania się płytki nazębnej. Z tego powodu cierpi 90 proc. populacji, włączając także dzieci. Statystyczna częstotliwość występowania choroby nasila się po 35 roku życia. Zapalenie dziąseł nie jest jednak związane z wiekiem. Jedynym odstępstwem od tej reguły mogą być pojawiające się na pewnych etapach życia zaburzenia hormonalne, np. w okresie dojrzewania, u kobiet w ciąży i w czasie menopauzy. nadmierne odkładanie się kamienia nazębnego rozpulchnienie dziąseł, ich zaczerwienienie oraz obrzęk krwawienie podczas mycia zębów szczoteczką, a potem podczas gryzienia pokarmów nawet niezbyt twardych nadwrażliwość szyjek zębowych na ciepło i zimno suchość, niesmak i brzydki zapach z ust obniżenie się szyjek zębowych rozchwianie zębów Zapalenie dziąseł - wpływ diety na stan dziąseł Dziąsła reagują na brak witamin i minerałów podobnie jak cały nasz organizm. Mechanizm jest tu prosty – brak składników odżywczych w organizmie prowadzi do osłabienia układu odpornościowego, a więc niedożywienia poszczególnych komórek. Osłabione komórki, z których zbudowane są dziąsła, o wiele łatwiej ulegają infekcjom bakteryjnym. Jeśli niedobory żywieniowe połączy się z niedostateczną higieną, o kłopoty nietrudno. Gdy stan zapalny obejmuje kąciki ust, najprawdopodobniej mamy niedobór żelaza. Jeżeli zmiany zapalne są widoczne na dziąsłach i języku – zwykle brakuje witamin z grupy B oraz kwasu foliowego. Silny stan zapalny dziąseł świadczy o niedoborze witaminy C. Zdaniem stomatologów do prawidłowego rozwoju zębów i utrzymania dziąseł w dobrej kondycji potrzebna jest nam dieta pełnowartościowa. Dlatego większość z nich jest przeciwna wegetarianizmowi - diecie, która pozbawia organizm wielu cennych substancji. Negatywnie wypowiadają się także o ubogich czy jednoskładnikowych dietach odchudzających. Najskuteczniejsze i najmniej dokuczliwe jest mycie techniką wymiatania. Jeżeli na zębach mamy kamień i osad, a dziąsła nie są bardzo bolesne najlepiej używać szczoteczki o średniej twardości włosia. Gdy zapalenie się rozwinie można skorzystać ze szczotki miękkiej. Musimy jednak jak najszybciej iść do stomatologa, który profesjonalnie usunie kamień i osad. Tuż po zabiegu używamy miękkiej szczoteczki. Czyszczenie zaczynamy od strony dziąseł i pociągając szczotką w dół, usuwany resztki pokarmu. Przy myciu zębów mniej ważna jest siła z jaką dociskamy szczoteczkę, najistotniejszy jest czas poświęcany tej czynności. Powierzchnie żujące czyścimy, szorując je we wszystkich kierunkach. Od strony języka i podniebienia zęby czyścimy wzdłuż – od góry do dołu. Klasyczne szorowanie wszystkich powierzchni nie jest dobre. Rozpulchnione dziąsła będą jeszcze bardziej uszkadzane i wycierane. Zaczną zanikać. Brzegi dziąseł są zbudowane z bardzo delikatnej tkanki. Łatwo ją uszkodzić. Można powiedzieć, że pod wpływem ciągłych urazów dziąsła zaczną uciekać (cofać się) przed kolejnymi urazami. Wtedy odsłonięty zostanie tzw. cement korzeniowy, czyli ta część zęba, która jest bardzo podatna na ścieranie. Cement korzeniowy tworzą tysiące kanalików (struktura przypominająca gąbkę), którymi ząb jest odżywiany. Ta porowata powierzchnia jest podatna na wycieranie, jeśli nie osłaniają jej dziąsła. Gdy ich brakuje, tworzą się tzw. szyjki, które reagują bólem na zimne i gorące potrawy. Zapalenie dziąseł - leczenie Wybór metody leczniczej zależy zazwyczaj od stopnia rozwoju choroby i rodzaju zniszczeń, jakie dokonały się w dziąsłach. Niezależnie jednak od zaawansowania choroby, pierwszym etapem leczenia jest zawsze staranne usuniecie osadu i kamienia. Jeżeli stan zapalny nie poczynił zbyt wielkiego spustoszenia, niekiedy na tym można zakończyć leczenie. Pacjent musi jednak utrzymywać nienaganną czystość jamy ustnej i zrezygnować z palenia tytoniu. Gdy po zabiegu higienicznym nie ma wystarczającej poprawy, lekarz może zastosować specjalne wkładki dodziąsłowe i płukanki. Jeśli nie ma poprawy, możliwe są następujące rozwiązania. Z reguły najpierw wykonuje się ogólne badania krwi, aby sprawdzić, czy przyczyną zapalenia dziąseł nie jest np. cukrzyca, niedobór witamin czy minerałów. Jeżeli te podejrzenia się nie potwierdzają, stomatolog powinien sprawdzić, czy przyczyną zapalenia nie są tzw. węzły urazowe. Powstają one w miejscach zbyt silnego nacisku poszczególnych zębów na siebie. Gdy jedne są duże, a inne małe - nie pasują do siebie i niedokładnie się stykają. W takich sytuacjach częściowe zeszlifowanie wystających zębów może rozwiązać problem powtarzających się zapaleń dziąseł. Przy zaawansowanym stanie zapalnym konieczne jest podawanie antybiotyków oraz preparatów podnoszących odporność organizmu. Na tym etapie zaleca się również płukanki, które rozmiękczają osad (tzw. pierwszorzędowe) albo przez dłuższy czas działają bakteriobójczo (tzw. drugorzędowe). Dobre efekty uzyskuje się także po stosowaniu żelu leczniczego, który pacjent może samodzielnie nakładać na chore miejsca. Ważne jest, aby starannie wcierać żel w dziąsła, by substancja lecznicza dostała się do kieszonki dziąsłowej. Jeżeli zapalenie spowodowało przerost dziąseł, konieczna bywa chirurgiczna korekta ich wielkości. Zbyt rozrośnięte (niekiedy przypominają wyglądem falbanki) trzeba wyciąć, żeby łatwiejsze było utrzymanie czystości. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu. Chirurg używa do tego zwykłego skalpela, noża elektrycznego lub lasera. Po takim zabiegu tkanka goi się dość szybko. Przy bardzo rozwiniętej chorobie, gdy kieszenie dziąsłowe są głębsze niż 6 mm, trzeba oczyścić z osadu i kamienia także korzeń zęba. To już poważna operacja, ponieważ wymaga głębokiego nacięcia dziąsła. Po zabiegu zakłada się szwy, a rehabilitacja może trwać nawet kilka tygodni. Jedynym sposobem na uniknięcie takiego zabiegu jest regularne i dokładne czyszczenie zębów. To się zdecydowanie bardziej opłaca. Jak dbać o dziąsła? Podstawowym warunkiem zachowania zdrowych dziąseł jest staranne mycie zębów, czyszczenie nitką dentystyczną przestrzeni międzyzębowych, używanie wyciorków i wykałaczek stomatologicznych (nie należy ich mylić z wykałaczkami używanymi w kuchni - stomatologiczne mają kształt klina, dzięki czemu można nimi dokładnie oczyścić przestrzenie między zębami). O higienie ust decyduje stosowanie odpowiedniej pasty do zębów. Najlepiej, gdy jest biała (lub tworząca się z niej piana jest biała) – wtedy łatwiej zauważyć nawet niewielkie krwawienie dziąseł. Dobre efekty daje stosowanie płynów do płukania. Warto pamiętać, że 40 proc. powierzchni zębów to obszar, do którego nie dociera szczoteczka. Dlatego tak ważne jest stosowanie także innych technik czyszczenia i płukania. Osoby, które mają bardzo ciasno ustawione zęby i trudno im czyścić przestrzenie międzyzębowe nitką, powinny używać specjalnych irygatorów stomatologicznych. O kondycji dziąseł decydują także regularne wizyty u dentysty (co 6-12 miesięcy, w zależności od indywidualnych potrzeb). Jeżeli będziemy regularnie odwiedzać stomatologa, nie przegapimy początków zapalenia dziąseł. Domowe sposoby na zapalenie dziąseł W popularnych poradnikach mówi się, że zapalenia dziąseł można z powodzeniem leczyć samodzielnie. Specjaliści twierdzą jednak, że to dość ryzykowne. Choroby związane z dziąsłami bywają bardzo skomplikowane. Zaniedbanie ich i niewłaściwe leczenie może doprowadzić nawet do utraty zębów. Zanim więc rozpocznie się kurację na własną rękę, lepiej poradzić się lekarza, by ten ocenił zmiany zapalne. Jedyne, co można polecić z czystym sumieniem, to profilaktyczne płukanie ust po wyszczotkowaniu zębów ziołowymi naparami. Właściwości przeciwzapalne ma wyciąg z kwiatu rumianku. Dolegliwościom zapobiegają też tymianek i liść szałwii. Podobnie działa nalewka z czesłoty purpurowej lub kory dębu. miesięcznik "Zdrowie" Choroby wywoływane przez patogenne mikroorganizmy, takie jak nokardioza u psów, mogą znacznie obniżyć jakość ich życia, jeśli nie otrzymają na czas pomocy w którym żyją Twoje zwierzęta jest pełne mikroorganizmów, a wiele z nich jest w stanie spowodować poważne szkody dla ich zdrowia. W grupie bakterii znajdujemy bardzo szczególną, odpowiedzialną za manifestację choroby znanej jako nokardioza u psów, która wywołuje liczne reperkusje całego przeczytaj ten artykuł, ponieważ omówimy w nim kilka charakterystycznych aspektów tej ciekawej patologii bakteryjnej. Ponadto podamy szereg zaleceń terapeutycznych i profilaktycznych, aby Twój psi przyjaciel był poza zasięgiem tych niebezpiecznych jest nokardioza u psów?Nokardioza u psów jest chorobą zakaźną, która atakuje ich układ mięśniowo-szkieletowy, oddechowy i nerwowy. Pomimo tego, że jest to stan rzadko występujący u psów, konieczne jest podjęcie pewnych środków od początku objawów. Tylko w ten sposób można uniknąć wystąpienia działań pojawiła się nokardioza u psów, konieczna jest interwencja dwóch bakterii oportunistycznych: Nocardya spp. i Actinomyces spp. Głównym celem tych mikroorganizmów jest wniknięcie do ciała swoich ofiar i rozpoczęcie ich namnażania. Najbardziej dotknięci są pacjenci z obniżoną odpornością, którzy mają bardzo słabe mechanizmy z tych bakterii jest Gram-dodatnia. Ponadto zalicza się je do saprofitów, czyli pozyskują energię z rozkładu materii organicznej. Są one powszechnie spotykane w glebie i odchodach zwierzęcych. Z drugiej strony mają zdolność przebywania w wodzie i wytrzymują temperaturę w zakresie od 10 do 50 stopni nokardiozy u psówIstnieją dwie główne drogi dostępu, dzięki którym bakterie odpowiedzialne za nokardiozę u psów mogą skolonizować ich ciało. Są to: Bezpośredni kontakt ze skórą (poprzez rany). Węch. Ryzyko zachorowania wzrasta, gdy psy mają kontakt z przedmiotami i miejscami, w których te bakterie zwykle żyją. Wskazane jest, aby zwierzęta były pod obserwacją, jeśli przechodzą przez tereny, na których mają do dyspozycji stawy, góry i resztki zwierzęcych dotąd nie jest znana genetyczna predyspozycja do nokardiozy u psów. Jednak większe objawy choroby zaobserwowano u młodych psów w wieku od 1 do 2 lat. Gatunkiem bakterii, który najczęściej atakuje psy, są Nocardia nokardiozy u psówObjawy, które objawiają się w obrazie nokardiozy u psów, będą zależeć od obszaru dotkniętego bakterią, a także od ogólnego stanu fizycznego pacjenta. Trzy główne obszary, w których można zobaczyć zmiany, to: Skóra: przedstawia zmiany z ziarniną i ropą, przewlekłe rany o słabym gojeniu, powiększone węzły chłonne, ropnie i przetoki skórne. Drogi oddechowe: uszkodzenie objawia się kaszlem, dusznością i świszczeniem (nieprawidłowe odgłosy oddychania). Jama ustna: halitoza (nieświeży oddech), owrzodzenie błon śluzowych i zapalenie dziąseł (gingivitis). U większości chorych psów często obserwuje się utratę masy ciała, apatię i małe ropnie rozsiane po całym ciele, zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. Pacjenci w zaawansowanym stadium choroby mogą wykazywać wysięki w jamie otrzewnej i opłucnej oraz wyraźny niedowład (trudności w poruszaniu się).Jak zdiagnozować chorobę?Diagnozowanie nokardiozy u psów jest złożonym zadaniem ze względu na liczne objawy kliniczne. W poszukiwaniu ostatecznej diagnozy weterynarz rozpocznie od pobrania próbki wydzieliny i tkanki z dotkniętych obszarów. Później przeprowadzą izolację bakterii przy użyciu różnych technik hodowli jest odróżnienie nokardiozy u psów od chorób zakaźnych wywoływanych przez inne rodzaje drobnoustrojów. W niektórych przypadkach objawy te mogą być nawet mylone z procesami nowotworowymi. Dlatego zastosowanie narzędzi diagnostycznych, takich jak zdjęcia rentgenowskie i badania moczu, dostarczy dodatkowych przydatnych nokardiozy u psówPsy dotknięte nokardiozą muszą przejść leczenie, które może trwać do 6 miesięcy. Decyzja terapeutyczna zostanie wydana po uzyskaniu wyników badań mikrobiologicznych. Powrót do zdrowia pacjenta będzie zależeć (między innymi) od podanego większości przypadków stosuje się antybiotyki na bazie penicyliny G prokainowej i klindamycyny. Lekarz weterynarii wskazuje w każdym przypadku skuteczną dawkę, którą powinno się podawać przez okres co najmniej 6 bardzo zaawansowanych przypadkach można zdecydować się na chirurgiczny drenaż zmian zmienionych chorobowo. Jeśli to konieczne, specjaliści przystąpią do oczyszczenia (usunięcia uszkodzonej tkanki) zmian chorobowych. Po ustabilizowaniu psa, ważne jest obserwowanie psa przez pierwsze kilka dni; hospitalizacja będzie uważana za dobrą zapobiec rozprzestrzenianiu się bakterii wywołujących nokardiozę u psów, zalecamy utrzymanie zdrowia psa w jak najlepszym stanie. Profilaktyczne monitorowanie medyczne i zgłaszanie wszelkich nieprawidłowości w zachowaniu zwierzęcia będzie kluczem do zachowania dobrego samopoczucia zwierzęcia, chroniąc je przed tymi oportunistycznymi może Cię zainteresować ...

zapalenie dziąseł u psa zdjęcia