Kliknij tutaj --> 🦣 eksmisja z mieszkania za niepłacenie czynszu

Eksmisja a polecenie zapłaty . Dzień dobry. Lokator ma zasądzoną eksmisję do lokalu socjalnego. Nadal tam mieszka i nie płaci, gmina nie ma wolnego lokalu, jest bezrobotny. Czy należy wystąpić do sądu i pozwać lokatora o polecenie zapłaty za niezapłacony Oszustwo, a niepłacenie czynszu za wynajem mieszkania. Sąd bez wahania orzekł, że mężczyzna dopuścił się złamania art. 286 paragraf 1 kodeksu karnego, czyli popełnił oszustwo. Przestępstwo to zagrożone jest karą do 8 lat pozbawienia wolności. Sędzia uznał winę skazanego, gdyż stwierdził, że w wyniku niepłacenia czynszu Z punktu widzenia lokatora dobrym rozwiązaniem jest dojście do porozumienia z właścicielem i ustalenie harmonogramu spłat zaległości czynszowych. Nie każdy wynajmujący, od którego oczekuje się opuszczenia mieszkania, chce wchodzić w zatarg z jego właścicielem. Dlatego jeszcze zanim sprawa trafi na wokandę, jest kilka możliwości W zeszłym roku mieszkania służbowe znajdujące się w zasobach spółdzielni mieszkaniowych musiało opuścić (za niepłacenie czynszu) dwóch emerytów policyjnych. Powodem eksmisji może być zarówno niepłacenie czynszu, jak i takie zachowanie, które uniemożliwia normalne życie innym mieszkańcom. W skrajnych przypadkach istnieje też możliwość eksmitowania lokatora z mieszkania własnościowego, ale to zdarza się niezwykle rzadko. We wspólnotach mieszkaniowych taka decyzja zapada w głosowaniu. Rencontrer Des Gens Pour Partir En Voyage. Przedmiotem mojego zapytania jest sprawa sądowa o niepłacenie czynszu. Mieszkam w mieszkaniu po rodzicach, którzy zmarli w 2016 r. zrzekłam się spadku po nich, ale spółdzielnia mieszkaniowa pozwoliła mi zostać w tym mieszkaniu, od tego czasu zadłużyłam mieszkanie z powodu problemów finansowych, mój mąż był jedynym żywicielem rodziny, mamy również 2 dzieci. Od tego roku sytuacja finansowa się poprawiła, gdyż zaczęłam pracę na weekendy, a mąż dostał umowę o pracę i ma większe zarobki. Dziś mam sprawę w sądzie właśnie dotyczącą tego zadłużenia mieszkania na sumę 12 tysięcy. Proszę mi powiedzieć, czego mogę się spodziewać na takiej sprawie sądowej? Witaj, sprawa sądowa o niepłacenie czynszu jest niestety pokłosiem tego, iż wraz z mężem doprowadziliście do zadłużenia przedmiotowego mieszkania na kwotę, jak piszesz 12 000 zł. Pocieszę cię jednak pisząc, że wasz dług czynszowy wcale nie jest wysoki. Fajnie, że maż podjął zatrudnienie i ma większe zarobki. Jest to dla waszej rodziny duża szansa nie tylko na wyjście z długów, ale stałe zatrudnienie i pewna pensja 10 dnia każdego miesiąca daje możliwość regulowania zobowiązań na bieżąco. Mam nadzieje, że waszej rodzinie będzie się żyło już tylko lepiej. Sprawa sądowa o niepłacenie czynszuUznanie długu w sądzieWniosek o zwolnienie z kosztów sądowych wzórDług czynszowy, a ugoda w sądzieSądowe rozłożenie płatności długu na ratyPodsumowującProśba o rozłożenie długu czynszowego na ratyWniosek o umorzenie zadłużenia czynszowego Wracając jednak do kwestii sprawy sądowej o niepłacenie czynszu, to jest to czysta formalność, która jednak da szansę spółdzielni na wyegzekwowanie wierzytelności przy udziale komornika. Zapewne w sprawie zadłużenia lokalu, który zajęłaś po zmarłych rodzicach, prowadzone były rozmowy, spółdzielnia wysyła upomnienia i dała ci czas na uregulowanie należności. Skoro jednak mieliście problemy finansowe – długu nie udało się spłacić. Teraz spółdzielnia chce uzyskać wyrok, na podstawie którego komornik będzie mógł wszcząć procedurę przymusowego ściągnięcia należności. Uznanie długu w sądzie Dług w spółdzielni mieszkaniowej jest faktem, dlatego uważam, że zasadne będzie uznanie powództwa. Oświadczenie o uznaniu powództwa w zakresie dochodzonej przez spółdzielnię kwocie możesz złożyć na rozprawie, czyli przed sądem lub przygotować pismo i w nim zająć stanowisko w sprawie. Wniosek o zwolnienie z kosztów sądowych wzór Wniosek o zwolnienie z kosztów sądowych wzór Jako osoba z trudną sytuacją finansową możesz również złożyć do sądu wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Wniosek o nieobciążanie cię kosztami sprawy jest o tyle zasadnym, że skoro roszczenie spółdzielni jest zasadnym, to sąd wyda wyrok na jej korzyść, a ty staniesz się stroną przegraną w sporze. A musisz wiedzieć, że co do zasady strona przegrywająca sprawę jest zobowiązana do pokrycia jej kosztów. Możesz więc zostać zobowiązana w orzeczeniu końcowym do zwrotu uiszczonej przez spółdzielnie opłaty od pozwu (5 % wartości przedmiotu sporu) oraz zwrotu kosztów zastępstwa prawnego, jeśli strona powodowa była w sprawie reprezentowana przez fachowego pełnomocnika prawnego w osobie adwokata lub radcy prawnego. Są to koszty ci niepotrzebne, dlatego jeżeli istnieje szansa, że możesz ich uniknąć, to warto spróbować. Dług czynszowy, a ugoda w sądzie Następną rzeczą, na którą pragnę zwrócić twoją uwagę, to próba negocjowania spłaty należności z tytułu nieuregulowanego czynszu. Sprawa sądowa o niepłacenie czynszu nie stawia cię, jako dłużnika od razu na straconej pozycji. W trakcie rozprawy możesz próbować porozumieć się z pełnomocnikiem spółdzielni, próbując zawarcie ugody. Sądowe rozłożenie płatności długu na raty Masz również możliwość złożenia wniosku o rozłożenie długu za czynsz na raty. Płatność ratalna daje ci szansę uniknąć postępowania egzekucyjnego. Dlatego jeżeli chcesz dług spłacić i zatrzymać mieszkanie, warto rozważyć swoje możliwości finansowe i złożyć wniosek o rozłożenie płatności na raty, z których będziecie w stanie się wywiązać. Sąd ma prawo rozłożyć dług na wiele miesięcy. Uprawnienie to wynika z dyspozycji art. 320 kpc, zgodnie z którym w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd biorąc pod uwagę realne możliwości dłużnika, jego sytuację ekonomiczną, rodzinną i zdrowotną może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub o opróżnienie pomieszczenia – wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia. Celem rozłożenia długu na raty jest też umożliwienie prawidłowego i skutecznego wyegzekwowania roszczenia. Podsumowując Pozwany w sprawie dłużnik z uwagi na trudną sytuację materialno-bytową ma prawo złożyć wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Sąd może orzec zgodnie z zasadą słuszności wyrażoną w art. 102 kpc., odstępując od obciążenia pozwanego kosztami sprawy, pomimo że ten uznał powództwo lub jest stroną przegraną w sporze. Trudna sytuacja materialna i życiowa dłużnika pozwala również na zastosowanie przez sąd (na wniosek dłużnika) rozłożenia płatności długu na raty, tak by dłużnik na poziomie swoich dochodów miał szansę na spłatę zasądzonych należności. Ugoda w przedmiocie długów czynszowych może zostać zawarta pomiędzy zobowiązanym do spłaty a spółdzielnią także po wydaniu przez sąd wyroku w sprawie o zapłatę. Prośba o rozłożenie długu czynszowego na raty Prośba o rozłożenie na raty zadłużenia z tytułu czynszu Wniosek o umorzenie zadłużenia czynszowego Wzór wniosku o umorzenie zadłużenia czynszowego Wybrane specjalnie dla Ciebie: Unieważnienie nakazu zapłaty – jakich użyć argumentów? długi czynszowe Komornik zajął pensję żony za długi czynszowe jej matki?! Egzekucja komornicza za dług czynszowy mieszkania komunalnego Jak i gdzie złożyć WNIOSEK o umorzenie czynszu mieszkania komunalnego? Długi rodziców za czynsz JA mam SPŁACAĆ? ale dlaczego? + [WNIOSEK] Oceń mój artykuł: (No Ratings Yet)Loading... Co zrobić, gdy lokator naszego mieszkania zalega z czynszem, ale nie chce się wyprowadzić? W takim przypadku prawo zezwala na jego eksmisję. Ale to dość spory problem, który zazwyczaj wymaga dobrej znajomości przepisów i czasu. Kiedy można eksmitować z mieszkania własnościowego? Eksmisja lokatora z mieszkania własnościowego to procedura niełatwa. Prawo dokładnie wskazuje przyczyny, z powodu których niechcianego lokatora można w ten sposób pozbyć się ze swojego mieszkania. Kiedy eksmitować lokatora z mieszkania własnościowego? Z powodu braku tytułu prawnego do lokalu, czyli np.: gdy wypowiedziana została lub wygasła umowa najmu, gdy lokator zajął nasze mieszkanie samowolnie, gdy z jakichś przyczyn utracone zostało spółdzielcze prawo mieszkaniowe. Co zrobić gdy najemca nie płaci czynszu? Wówczas również możliwa jest eksmisja, ale zaległości muszą wynosić przynajmniej 3 miesiące. Eksmisja z mieszkania własnościowego jest możliwa, gdy mieszkanie to zostało przez komornika zlicytowane na rzecz długów – w ten sposób też tracimy tytuł prawny. Inne powody? rażące i uporczywe naruszanie obowiązującego porządku domowego – w tym przypadku o eksmisję nawet w stosunku do właściciela mieszkania wnieść może wspólnota mieszkaniowa. Wniosek o eksmisję zgłosić może też współlokator, jeśli osoba, której ma to dotyczyć zachowuje się tak, że dalsze wspólne mieszkanie nie jest możliwe. Powodem do eksmisji może być też stosowanie tzw. przemocy domowej czy przemocy w rodzinie wobec pozostałych lokatorów. Czy spółdzielnia może eksmitować z mieszkania własnościowego? Może, jeżeli tylko prawo spółdzielcze do mieszkania zostało przez spółdzielnie odebrane, np. w wyniku zaległości czynszowych, rażącego łamania regulaminu spółdzielni lub niewłaściwego zachowania lokatora. W końcu powodem eksmisji może być konieczność przeprowadzenia rozbiórki lub remontu budynku, a lokator nie chce się dobrowolnie wynieść gdzie indziej. Eksmisja – podstawa prawna Ogólnie przyjmuje się, że podstawą do eksmisji jest art. 222 § 1 Kodeksu cywilnego: „Właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą”. Ale w innych ustawach można doszukać się kolejnych, bardziej szczegółowych przepisów dotyczących możliwości wnioskowania o eksmisję. Przepisy takie znajdują się w ustawie o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie czy w ustawie o ochronie praw lokatorów. Ustawa ta oraz kodeks cywilny określają też prawa lokatora w wynajmowanym mieszkaniu. Warto wspomnieć, że możliwa jest eksmisja z mieszkania własnościowego osoby zameldowanej, ponieważ zameldowanie nie ma w sprawach o eksmisję żadnego znaczenia. Wniosek o eksmisję – co musisz wiedzieć? W rzeczywistości prawniczej, to co potocznie nazywa się wnioskiem o eksmisję, jest tak naprawdę pozwem o eksmisję. Podstawą do przeprowadzania eksmisji komorniczej będzie prawomocne orzeczenie sądu zasądzający nakaz eksmisji. Jeśli sąd je wydał, to właściciel mieszkania musi złożyć wniosek do sądu o nadanie klauzuli wykonalności. Kiedy sąd ją nada, można zgłosić się do komornika, który przeprowadzi nakaz opuszczenia lokalu, a eksmisja zostanie przeprowadzona, jeśli lokator nie zastosuje się do tego nakazu. Opłata za złożenie pozwu to 200 zł. Jak napisać wniosek o eksmisję z mieszkania? Wniosek o eksmisję należy umieścić w pozwie. Pozew o eksmisję z lokalu mieszkalnego powinien zawierać oznaczenie sądu i stron, czyli pozywającego i pozwanego; wartość przedmiotu sporu; oznaczenie żądania – w przypadku eksmisji to np. nakaz opuszczenia lokalu; uzasadnienie tego żądania, np. ze względu na niepłacenie czynszu; wskazanie dowodów oraz załączniki. Pozew o eksmisję należy podpisać i złożyć w dwóch egzemplarzach w sądzie. Profesjonalną wiedzę jak napisać wniosek o eksmisje z mieszkania mają prawnicy z Kancelarii Śledczej. Gdzie złożyć wniosek o eksmisję? W tym przypadku pozew z wnioskiem o eksmisję lokatora składamy do sądu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania pozwanego, czyli w praktyce miejsce, z którego chcemy pozywanego eksmitować. Ile trwa eksmisja z mieszkania? To ile trwa postępowanie eksmisyjne zależy od wielu czynników, przede wszystkim od zawiłości sprawy, od tego czy wszystkie dokumenty zostały złożone poprawnie, a wniosek o eksmisję dobrze uargumentowany. Wpływ na to ile trwa sprawa o eksmisję zależy także od dostępności sądów. Kolejna sprawą, która wpływa na to, ile trwa postępowanie eksmisyjne jest to, czy sąd w wyroku o eksmisji nadał eksmitowanemu uprawnienie do lokalu socjalnego. Jeśli gmina nie dysponuje takimi lokalami, co bardzo częste, wówczas postępowanie może się wydłużyć. A wobec zakazu eksmisji na bruk, nawet w przypadku, gdy sąd takiego prawa nie nadał, ale eksmitowany nie ma gdzie się podziać, gmina powinna znaleźć lokal tymczasowy, co też może potrwać. Wydłużyć sprawę o eksmisje może też tzw. okres ochronny – od 1 listopada do 31 marca nie można eksmitować, jeśli nie został wskazany dla takiej osoby inny lokal. Ile trwa sama eksmisja z mieszkania zależy od tego czy eksmitowany stawia w jakieś formie opór czy też dobrowolnie współpracuje z komornikiem. Pomoc w procedurze eksmisji Aby dokonać skutecznej eksmisji z mieszkania własnościowego niechcianego lokatora warto zwrócić się do prawnika. Sprawy o eksmisję są zwykle skomplikowane, często wymagają wiele pracy i dobrej znajomości szerokiej gamy przepisów prawa oraz wyjątków od reguł generalnych. Każdy przypadek jest też indywidualny, dlatego trudno je porównać czy znaleźć odpowiedź w internecie. Z drugiej strony są osoby eksmitowane, które także mogą szukać pomocy, nie tylko prawników, ale również stowarzyszeń ochrony lokatorów, które czasami w ostateczności eksmisje blokują siłą. Eksmisja z mieszkania to procedura skomplikowana. Poprawny wniosek o eksmisję sporządzić trudno, a jeszcze trudniej połapać się we wszystkich zagadnieniach prawnych. Aby skutecznie eksmitować niechcianego lokatora lepiej skorzystać z pomocy prawnika i uzbroić się w cierpliwość. Ten tekst przeczytasz w 6 minut Za niepłacenie czynszu w terminie może grozić nawet eksmisja. Dlatego warto wystąpić o obniżenie go, albo kwestionować zbyt wygórowane podwyżki. Nie można jednak bezzasadnie odmówić płacenia go. Czy można nie płacić zawyżonego czynszu Właściciel domu, w którym wynajmuję mieszkanie, coraz częściej podnosi czynsz. Uważam, że podwyżki te są nieuzasadnione. Negocjacje z nim nie odniosły żadnego skutku. Czy bez narażenia się na sankcje mógłbym zaprzestać płacenia Przejdź do strony głównej Wynajem lokalu mieszkalnego może być niewątpliwie dobrą inwestycją, pod warunkiem znalezienia uczciwego najemcy. Jeśli najemca unika regulowania swoich zobowiązań, skuteczne zakończenie umowy może okazać się nie lada wyzwaniem. W jaki sposób przeprowadzana jest eksmisja niepłacącego lokatora? Wypowiedzenie tylko na piśmie Najem jest stosunkiem prawnym obowiązującym pomiędzy wynajmującym a najemcą, na którego podstawie najemca może używać przedmiotu najmu w zamian za zapłatę określonego w treści umowy czynszu. Najem jest regulowany przepisami Kodeksu cywilnego oraz przepisami ustawy o ochronie praw lokatorów. Umowa najmu – zarówno w odniesieniu do lokalu usługowego, jak i do mieszkalnego – może zostać zawarta na czas określony albo nieokreślony. Ulega rozwiązaniu wskutek upływu terminu, na jaki została zawarta albo poprzez jej wypowiedzenie. Strony mogą w treści umowy zastrzec dopuszczalny termin wypowiedzenia. W przypadkach, w których najemca nadużywa swojego prawa do korzystania z mieszkania albo nie wywiązuje się z nałożonych na podstawie umowy obowiązków, wynajmujący ma prawo do wypowiedzenia umowy nie później niż na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego. Wypowiedzenie umowy musi mieć formę pisemną pod rygorem nieważności. Dokonane w innej formie (np. ustnej) nie odniesie skutku prawnego. Musi ono określać przyczynę wypowiedzenia. Katalog przyczyn leżących po stronie lokatora, z powodu których właściciel lokalu może wypowiedzieć umowę najmu, ma charakter zamknięty. Właścicielowi przysługuje prawo do zakończenia umowy, jeśli: pomimo pisemnego upomnienia lokator nadal używa lokalu w sposób sprzeczny z umową lub niezgodnie z jego przeznaczeniem lub zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód bądź niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców albo wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali; lokator wynajął, podnajął albo oddał do bezpłatnego używania lokal lub jego część bez wymaganej pisemnej zgody właściciela; lokator używa lokalu, który wymaga opróżnienia w związku z koniecznością rozbiórki lub remontu budynku, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 4 ustawy, dotyczącego konieczności zapewnienia lokalu zastępczego. Właściciel może również wypowiedzieć umowę, jeśli lokator zalega z zapłatą umówionego czynszu, o czym poniżej. Trzy miesiące zwłoki w czynszu podstawą do wypowiedzenia umowy Eksmisja niepłacącego lokatora najczęściej spowodowana jest niepłaceniem czynszu. Zgodnie z przepisami ustawy o ochronie praw lokatorów, aby właściciel lokalu mógł dokonać skutecznego wypowiedzenia umowy, konieczne jest: pozostawanie przez lokatora w zwłoce z zapłatą czynszu przez trzy pełne okresy płatności (np. przez trzy miesiące, jeśli termin zapłaty czynszu zgodnie z umową przypada co miesiąc); skierowanie do lokatora pisma – oświadczenia o zamiarze wypowiedzenia umowy; wyznaczenie lokatorowi dodatkowego, miesięcznego terminu do spłaty zaległości. Art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy o ochronie lokatorów „Nie później niż na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego, właściciel może wypowiedzieć stosunek prawny, jeżeli lokator:jest w zwłoce z zapłatą czynszu, innych opłat za używanie lokalu lub opłat niezależnych od właściciela pobieranych przez właściciela tylko w przypadkach, gdy lokator nie ma zawartej umowy bezpośrednio z dostawcą mediów lub dostawcą usług, co najmniej za trzy pełne okresy płatności pomimo uprzedzenia go na piśmie o zamiarze wypowiedzenia stosunku prawnego i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności”. Eksmisja niepłacącego lokatora może być zarówno niepłacenie czynszu najmu, jak i nieregulowanie zobowiązań związanych z używaniem lokalu (tzw. opłat za media, np. wodę, gaz, prąd), lecz tylko w przypadku, gdy lokator opłaty te uiszcza na rzecz właściciela, a nie bezpośrednio na rzecz dostawcy mediów. Jeśli lokator ma podpisaną umowę z dostawcą i nie reguluje opłat wynikających z wystawianych rachunków, właściciel lokalu nie ma podstaw do wypowiedzenia umowy. W takiej sytuacji dostawca mediów będzie we własnym zakresie dochodził zapłaty należności od lokatora-strony umowy o dostawę mediów. Eksmisja niepłacącego lokatora - opróżnienie, opuszczenie i wydanie lokalu Po otrzymaniu wypowiedzenia lokator jest zobowiązany do wydania mieszkania jego właścicielowi. Jeśli tego nie uczyni, wynajmujący będzie zmuszony do rozpoczęcia postępowania prowadzącego do eksmisji. Pozew o opróżnienie, opuszczenie i wydanie lokalu należy złożyć w sądzie rejonowym, właściwym ze względu na miejsce zamieszkania pozwanego (w praktyce będzie to zawsze miejsce położenia przedmiotowego lokalu). W pozwie należy wskazać wartość przedmiotu sporu, którą zgodnie z dyspozycją przepisu art. 23 kpc będzie kwota odpowiadająca czynszowi najmu za okres trzech miesięcy. Do pozwu należy załączyć wszystkie dokumenty potwierdzające okoliczności podnoszone przez powoda, dotyczące zarówno uprzednio zawartej umowy, jak i konieczności jej wypowiedzenia z przyczyn leżących po stronie lokatora: umowę najmu; wezwania do zapłaty czynszu lub opłat; oświadczenie właściciela lokalu o zamiarze wypowiedzenia umowy wraz z dowodem doręczenia pisma lokatorowi; inne dokumenty, które powód uzna za istotne (np. korespondencja z lokatorem). Opłata sądowa od pozwu o eksmisję wynosi 200,00 zł. W toku postępowania sąd, oprócz sprawdzenia przesłanek dopuszczalności eksmisji, będzie badał również, czy lokatorowi przysługuje prawo do lokalu socjalnego. Obowiązek zapewnienia lokalu socjalnego ciąży na gminie, stąd będzie ona również brała udział w postępowaniu w charakterze interwenienta ubocznego. Lokatorami w rozumieniu przepisów ustawy są nie tylko osoby będące najemcami w rozumieniu umowy zawartej z właścicielem lokalu, lecz także osoby współzamieszkujące, w tym przede wszystkim członkowie najbliższej rodziny najemcy (por. wyrok Sądu Najwyższego z 21 grudnia 2010 r. wydany w sprawie o sygn. III CZP 109/10). Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 4 ustawy o ochronie lokatorów, prawo do lokalu socjalnego przysługuje: kobietom w okresie ciąży; osobom małoletnim, niepełnosprawnym lub ubezwłasnowolnionym oraz ich opiekunom; osobom obłożnie chorym; emerytom lub rencistom spełniającym warunki do otrzymania świadczeń z pomocy społecznej; osobom posiadających status bezrobotnego; innym osobom spełniającym przesłanki określone przez radę gminy. Sąd ma obowiązek dokładnego zbadania sytuacji osoby eksmitowanej – jeśli uzna, że sytuacja materialna lokatora jest dobra i lokator ma możliwość zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych we własnym zakresie, wówczas odstąpi od orzekania o prawie do lokalu socjalnego. Postępowanie w sprawie eksmisyjnej kończy się wydaniem wyroku zaskarżalnego za pomocą apelacji. Po jego uprawomocnieniu właściciel lokalu dysponujący tytułem wykonawczym może przystąpić do jego wykonania z pomocą komornika sądowego. Właściciel ma prawo do odszkodowania od gminy Eksmisja niepłacącego lokatora dokonywana jest przez komornika do pomieszczenia tymczasowego albo do lokalu socjalnego, jeśli takie prawo przyznał lokatorowi sąd. Z uwagi na zbyt małą liczbę lokali socjalnych eksmisja niepłacącego lokatora czy też oczekiwanie na jej faktyczne przeprowadzenie może trwać bardzo długo. W czasie oczekiwania na dostarczenie lokalu socjalnego właściciel mieszkania ma prawo do uzyskania odszkodowania za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego. Odszkodowanie przysługuje od osób zajmujących lokal i jest równe wysokości czynszu najmu, jaki właściciel mógłby uzyskać, wynajmując mieszkanie na wolnym rynku. Jednocześnie, właściciel ma również roszczenie odszkodowawcze względem gminy, która jest zobowiązana zapewnić osobom eksmitowanym lokal socjalny, a tego nie czyni. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, odpowiedzialność gminy i lokatora ma charakter in solidum (por. wyrok Sądu Najwyższego z 7 grudnia 2007 r. wydany w sprawie o sygn. III CZP 121/07). Uzyskanie odszkodowania wymaga zazwyczaj przeprowadzenia kolejnego postępowania sądowego.

eksmisja z mieszkania za niepłacenie czynszu